Υποκρισία…

Ουαί υμίν γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί…

Τις τελευταίες ημέρες η υποκρισία περισσεύει όχι μόνο ανάμεσα στους επαΐοντες συμμάχους μας σχετικά με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία σε σχέση με αυτή των Τούρκων στην Κύπρο αλλά δυστυχώς βλέπουμε και πολλούς ανημέρωτους ή ανιστόρητους συμπατριώτες μας να καταπίνουν αμάσητο ότι του προσφέρουν  τα συστημικά  μέσα.

Το μόνο που ξέρουν μερικοί είναι  απλά να καταδικάζουν τον πόλεμο..Και ποιος δεν τον καταδικάζει άραγε?

«Όποιος δεν μαθαίνει από την Ιστορία του καλείτε να την ξαναζήσει» μας έλεγε ο Ισπανός φιλόσοφος  Τζορτζ  Σανταγιάνα  ενώ ο ίδιος μας είπε ότι  η «Ιστορία είναι το σύνολο των ψεμάτων για γεγονότα που ποτέ δεν έγιναν, από ανθρώπους που δεν ήταν εκεί»

Πόσες φορές πρέπει να καταλάβουμε και να επαναλάβουμε  ότι έννοιες όπως το διεθνές δίκαιο, η δικαιοσύνη μεταξύ των λαών,  γίνονται κουρελόχαρτα με φόντο την επιβολή της ατζέντας του ισχυρότερου.

Αυτό πρέπει να μαθαίνουν όλοι οι συμμετέχοντες σε αποφάσεις που παίρνουν μόνοι τους για λογαριασμό ενός ολόκληρου λαού που ενδεχομένως να πάρουν στο λαιμό τους…

Άσχετα με το εάν καταδικάζουμε  όλοι με μια φωνή  την εισβολή των Ρώσων μη τυχόν και μας κατηγορήσουν για αρειμάνιους  πολεμοχαρείς,   πρέπει να προσπαθούμε τουλάχιστον  να  καταλαβαίνουμε την πραγματικότητα. Η φαντασιακή θέσμιση « όταν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί μαζί μας, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα» πρέπει να εξαφανιστεί από την σκέψη μας.  

Εφόσον λοιπόν η χώρας μας πήρε θέση εναντίων της Ρωσίας στέλνοντας μάλιστα και όπλα με την δικαιολογία ότι είμαστε σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ (η Τουρκία δεν είναι?)   είναι σίγουρο ότι στο μέλλον θα εισπράξουμε τις επιπτώσεις από αυτή την απόφαση.. Και να είστε σίγουροι ότι θα τις εισπράξουμε…  Δεν πρόκειται όπως  καταλαβαίνετε να έρθει να πολεμήσει κανείς στον πλευρό μας…. Θα είμαστε μόνοι μας εναντίων όλων….  Οι αποφασίζοντες (όπως γίνονταν και στο παρελθόν) πλην ελαχίστων περιπτώσεων θα τρέξουν να σώσουν την ζωούλα τους (Βλέπε Αριστείδη  Στεργιάδη, Σμύρνη).   

Θυμίζω το τι έγινε με τις αποφάσεις  του Ελευθερίου Βενιζέλου να στείλει στρατό στην Ουκρανία στο πλευρό της Γαλλίας  τον Ιανουάριο του 1919 (η οποία μας είχε τάξει  αξιώσεις σε Θράκη και Σμύρνη-ανταλλάγματα  δηλαδή)  για να εκτοπίσει τους Μπολσεβίκους από τις περιοχές της Κριμαίας…. Η κατάληξη? Πέρα από τους 400 νεκρούς στρατιώτες μας ,  ο εξοπλισμός των Νεότουρκων του Κεμάλ από τους ρώσους ,  μετά σωρεία λαθών του ελληνικού στρατού, η καταστροφή της Σμύρνης, η συνθήκη της Λωζάννης  και η κατάρρευση του δόγματος «Μεγάλη Ιδέα»

Πλήρης  αναθεώρηση και κατάρρευση όσων μέχρι τότε είχαμε κατακτήσει σαν λαός… Γενιές και γενιές μετά την επανάσταση του 1821 οι οποίες  έδωσαν την ζωή τους για την επέκταση των συνόρων μας ,πήγαν στον κάλαθο των αχρήστων μόνο από μια λάθος όπως αποδείχτηκε από τα γεγονότα απόφαση…. Εάν επαναληφτεί μένει να το δούμε.  

Κλείνοντας θα πω κάτι το οποίο είχε πει ο Κικέρων

*Νιώθοντας περηφάνια για τους προγόνους σου, μη στερήσεις αυτήν τη δυνατότητα και απ’ τους απόγονούς σου*

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.